Fehmi Koru: İtibarlara yönelik taarruzlar yüzünden ortalık tahammül edilmez bir hal aldı
* Fehmi Koru
Bazı meslekler tabiatı gereği prestij gerektirir.
Hakim ve savcılar -yani yargı mensupları- prestijlerini korumak zorundadırlar. Beşerler onların önüne kendi ortalarında ihtilaflarını çözemedikleri vakit gelirler ekseriyetle. Ya da, maddelere muhalif bir eylem yüzünden yargı devreye girmiştir, bu türlü durumlarda da, mağdurlar yahut kamu, yargının o kişi yahut şahıslar hakkında adil bir karar vermesini bekler.
İtibar olmazsa yargıya itimat de olmaz.
Hakimler böyledir de hakemler güya farklı mıdır?
Spor karşılaşmalarını yöneten insandır hakem ve çaldığı düdükle sırf bir maçın bahtını belirlemiş olmaz, tıpkı vakitte yönettiği spora ilginin devamını sağlayarak gençlerin her manada sağlıklı kalmalarına da yol açar. [Sağlam baş sağlam bedende bulunur, o denli değil mi?]
Önceden ayarlanmış maçların oynandığı bir ülkede spora ilgi de yok olur.
Hakimler üzere hakemler de prestijlerini korumak zorundalar.
Bir diğer prestije dayalı meslek de gazeteciliktir. Haberler ve o haberlere dayalı yorumlar bazen bir ülkenin mukadderatını de etkileyebilir. Palavra haber, tarafgir yorum ile sadece gerçekler çarpıtılmış olmaz, o çarpıtmalar pek çok insanın zihninde yerleşik gerçek halini alır.
Yazının buraya kadarında yargı mensuplarından, yargıçlar ve hakemler ile gazetecilerden kelam etmemin aslında mevzuyu bir diğer meslek erbabına getirme gayeli bir girizgah olduğunu iddia etmişseniz yanılmış değilsiniz.
Meramım siyasetçiler ile prestij bağlantısı hakkında görüşlerimi paylaşmak. Lakin siyasetçilere girmeden evvel söylemeyi önemsediğim bir mevzu daha var: İtibar konusu önemsenmiyor günümüzde.
Yalnız bizde değil, prestijin mana taşıdığı ülkelerde de herkes hakkında ulu orta konuşulup yazılabiliyor. Aslı temeli olmayan yakıştırmalar, dedikodulara dayalı değerlendirmelerle prestij cellatlığı yapılabiliyor.
Sosyal medyanın sağladığı anonimliğin ardına sığınarak yapılan sözlü-yazılı yayınlarla prestijler alaşağı edilebiliyor günümüzde.
‘Günümüzde’ özel vurgusunun da bir sebebi var.
Acaba günümüzde değişik alanlardan ünlülere reva görülen muameleye, yaşadıkları yahut toplum önünde bulundukları periyotta geçmişin ünlüleri uğrasalardı, var olan prestijlerini koruyabilirler miydi?
Nitekim, günü gününe izlemeye çalıştığım ABD ve Avrupa medyasında yer bulan aktüel argüman ve ithamlar, bir mühletten beri, geçmişin ünlülerine de yaygınlaştırılıyor. Periyotlarında prestijleri sayesinde kazandıkları ün sorgulanmakla kalmıyor, onurlarına verilmiş unvanların geri alınması için kampanyalar açılıyor, varsa portreleri parçalanıyor, büstleri, heykelleri devriliyor.
Emperyalist hali sebebiyle…
Churchill sonuçta bir siyasetçiydi. Ukrayna’da Zelensky günümüzde neyse savaş halindeki İngiltere’de Churchill oydu.
Ülkeyi direkt yöneten iktidar siyasetçileri yahut onların yerine gelmek üzere çabalayan muhalefettekiler, birden fazla sefer, uğraşlarının bir prestij mesleği olduğunu unutmuş üzere davranıyorlar. Biraz abartılı konuşmaları, gerçekleri yavaşça kendilerine yontmaları alışılmış ve tolere edilebilir davranış biçimidir siyasetçiler için; lakin işin içine yalan-dolan girmemesi ve karanın beyaz beyazın da kara imiş üzere sunulmaması şartıyla…
“Kampanyada konuşulanlar seçim sonrasına kalmaz; vaatlerin peşine düşülmez” diye bir kural yoktu, son vakitlerde güya olması gerekirmiş üzere davranılıyor.
Yalnız iktidar için geçerli değil bu eleştirim, son seçimde muhalefet içinden kimileri da yerine getirilmeleri imkansız olduğu için tutamayacakları vaatlerle kitlelerin karşısına çıkabildiler.
Tabii bir de siyasetçilerin birbirleri hakkında kullandıkları bir lisan var.
Başkaları kendileri hakkında tıpkı lisanı kullansalar hiç kuşkusuz rahatsızlık duyacakları ileri kelamları, sav ve ithamları büyük rahatlıkla rakiplerinin üzerlerine bocalayabiliyor siyasetçiler.
Giderek karşılıklı atışmada her bir siyasetçi rakibi hakkında birebir lisanı kullanmaya başlıyor ve politik ortam kolay kolay zehirlenebiliyor.
Ülkedeki politik ortamı ben bu türlü görüyorum; prestijler ayaklar altına alınarak yapılan bir uğraş alanı haline dönüşüyor siyaset.
Son vakitlerde buna bir de siyasetçilerin politika dışı mesleklerden birilerine de rakipleri için kullandıkları lisanı uyarlamaları eklendi.
Eh, onların zehirli lisanı taklit edilemez mi? Onların amaç aldıkları şahıslar de, bu kez, haklarında ileri geri kelamlar sarf etmiş siyasetçilere tıpkı lisandan karşılık yetiştirebiliyorlar.
Durumumuz bu.
* Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.