AYM’den hak ihlali kararı: İşten çıkarılma münasebeti olamaz
Anayasa Mahkemesi (AYM), çalıştığı işyerinde bildiri dağıtan ve gerçekleştirdikleri hareketteki olaylar nedeniyle işten çıkarılan çalışanların müracaatında tabir özgürlüğü hakkının ihlal edildiğine hükmetti.
Resmi Gazete’de yer alan karara nazaran, bir fabrikada emekçi olarak çalışan 2 kişi, iş yerindeki birtakım erkek personellerin bayan emekçilere yönelik tacize varan tavırları ile çalışma kaidelerinin olumsuzluklarını içeren bildiriyi bayan emekçilerin dolaplarına bıraktı.
Eyleme son vermeleri uyarısı üzerine çıkan tartışmada personellerden biri, üretim müdürünün sırtına yumruk attı. Olayın tutanak altına alınmasından sonra 2 çalışanın iş kontratları feshedildi.
Yüksek Mahkeme, Anayasa’nın 26. hususunda garanti altına alınan tabir özgürlüğü hakkının ihlal edildiğine, müracaatçılara 18’er bin lira manevi tazminat ödenmesine hükmetti.
Kararın gerekçesi
AYM’nin kararında, patronun iş yeri disiplinini, tertibini ve barışını telafi edilemeyecek biçimde, başka çalışanlara sataşmak suretiyle ihlal eden çalışanın mukavelesini feshin son deva olması prensibi doğrultusunda haklı sebeple feshedebileceği tabir edildi.
Mahkemelerin bayan çalışanlar tarafından kıymetlendirme yaparken karşılaşabilecekleri zorlukları gözden kaçırmaması gerektiği belirtilen kararda, dağıtılan bildirinin, sendikalaşma oranının epeyce düşük olduğu bir iş yerinde yapıldığı belirtildi.
Bildirinin “sendikal örgütlenmeyi teşvik etmek gayesiyle sadece bayan emekçilerin dolaplarına bırakıldığı” tespitine yer verilen kararda, personellerin gayesinin iş yeri disiplinini bozmak olmadığı kaydedildi.
Sözleşmelerin feshinin, açıklanan olaylar kapsamında haksız olduğu belirtilen kararda, şu tabirlere yer verildi:
“Bildiride kullanılan sözlerden bir kısmının ağır olduğu görülmekle birlikte rastgele bir somutlaştırma yapılmadığından hakaret etmek ve iş yeri disiplinini bozmak emelinin olmadığı konuları da göz önüne alındığında kontratların haklı sebeple feshedilmesini hukuka uygun bulan istinaf mahkemesinin çatışan çıkarlar ortasında adil bir istikrar kurabildiğinden bahsedilemeyeceği sonucuna varılmıştır.”