Sessiz terk: İşini bırakmak isteyip bırakamayanlar ne yapıyor?

Dünyanın birçok yerinde işe alımlarda duraksama yaşanırken işi bırakma oranları da azalıyor.

İşe olan talep bugünlerde arzın çok üzerinde. BBC tarafından incelenen LinkedIn bilgileri, Temmuz 2023’te İngiltere’deki iş müracaatlarında bir yıl öncesine nazaran %150 artış olduğunu gösteriyor. Başka taraftan işe alım, ABD’de %20,9, İngiltere’de ise %22,5 oranında azaldı.

Uzmanlar birtakım çalışanların mevcut işlerinde kalmaktan ötürü memnunken oburlarının ayrılmak istediğini lakin istihdamda yaşanan duraklama nedeniyle bunu başaramadığını söylüyor.

Yani birçok kişi sevmedikleri işlerde uzun mühlet sıkışıp kalabiliyor.

Bunun karşısında çalışanlar işlerini sessizce terk ediyor.

İngilizce karşılığı ‘quiet quitting’ olan ‘sessiz terk’ trendinin aslında işten ayrılmakla ilgisi yok.

Sessiz terk, yalnızca işin sizden gerektirdiklerini yapmak ve ötesine kafayı yormamak manasına geliyor.

Bu trend aslında pek yeni sayılmaz ve bilhassa pandemi vaktinde popülerleşti.

Pandemi sırasında işten ayrılanların sayısında artış ve işe alımda düşüşe işaret eden insan kaynakları idare firması ADP’de baş ekonomist olan Nela Richardson, “Zamanla daha fazla iş temelli olarak piyasadan kaldırıldı. Artık çalışanların gidebileceği yerler de eskisinden daha az ve bu yüzden daha fazla kişinin olduğu yerde kalması gerekiyor” diyor.

Buna iş yerinde memnun olmayan çalışanlar da dahil.

Eskiden durumundan mutlu olmayan çalışanlar, keyif aldıkları rolleri bulmak için iş ve hatta kesim değiştirebiliyordu.

Bu artık pek mümkün olmadığı için çalışanlar sessiz terk formülüne yöneliyor.

İş Yeri Danışmanlığı ve Global Araştırma şirketi Gallup’un Haziran 2023 datalarına nazaran 122 bin 416 global çalışanın %59’u işleriyle ilgilenmediklerini söylüyor.

Hayat pahalılığı ve fiyat yetersizliği

Uzmanlar, bunun birçok nedeni olduğunu söylüyor.

Hayat pahalılığı ve fiyat artışlarının dondurulması nedeniyle daha fazla çalışan maaşlarından şad değil.

ADP baş ekonomisti Richardson, “Ücret, ekseriyetle bir kişinin mevcut işinden şad olmamasının esas neden. Birebir verimlilikte çalışmaya devam ediyorsunuz lakin aldığınız maaş artık yetmiyor” diyor.

Çok fazla kişi de temelde umursamadıkları işlerde sıkışıp kalıyor.

Yeni bir işe girmek istemeleri ve bunu başaramamaları, çalışanları hayal kırıklığına uğratıyor ve bu şahıslar kendilerini sıkışmış ve çaresiz hissediyor.

Londra merkezli LinkedIn’in İngiltere Müdürü Ngaire Moyes, iş piyasasında hareketlilik olmadığında insanların “tatmin oldukları için değil, öbür seçenekler olmadığı için tıpkı yerde kaldıklarını” söylüyor.

Gallup’un baş bilim insanı Jim Harter, “Çoğu insan işinin tabiatı gereği sessizce istifa ediyor. Bu şahıslar asgarî seviyede çalışıyor zira işlerinden ilham almıyorlar ve en düzgününü yapma fırsatına sahip olmadıklarını hissediyorlar” diyor.

Bazı durumlarda şirketler farkında olmadan meseleye katkıda bulunuyor olabilir.

Harter, bir iş yerinin çalışanlarına yatırım yapmamasının birçok vakit sessiz terke yol açtığını söylüyor.

Halihazırda şirketlerin lehine olan bir iş gücü piyasasında da patronların çalışanlarını elinde tutma konusunda daha az motivasyonu olabilir.

İnsanların hoşlanmadıkları bir işte sıkışıp kalmaları, bilhassa uzun vadede ruh sıhhatleri için ziyanlı olabiliyor.

Sessiz terk de bu duruma yardım etmiyor.

Harter, “Bu, vakitle insanların ruh halini ve etkileyebilecek bir davranış. Pratikte, kozanın içine girip uyanık olduğunuz saatlerin birçoklarında asgarî seviyede çalışmak, ruh sıhhatiniz üzerinde olumsuz tesir yaratabilir. Bu birebir vakitte başarılı bir meslek inşa etmenin de yolu değil” diyor.

İş yerinin sorumluluğu ne?

Sessiz terk trendi, çalışanların yanı sıra iş yerleri için de üretkenlik kaybına ve önemli meselelere neden olabilir.

Uzmanlar, iş yerlerinin çalışanlarını motive etmek ve sessiz terk probleminin yaygınlaşmasını engellemek konusunda sorumluluğu olduğunu söylüyor.

Aksi takdirde giderek daha fazla sayıda çalışan, hakikaten istifa edebilecek duruma gelene kadar en az düzeyde çalışmaya devam edecek.

Harter, ömür maliyetlerinin artması ve başka ekonomik gerilim faktörleri karşısında iş verenlerin çalışanların şartlarını kabul etme ve onları işe daha fazla entegre etme misyonuna sahip olduğunu söylüyor.

Verimliliğin iş yeri dışındaki krizlerden de etkilendiğini söyleyen Harter, “Zor vakitlerde, çalışanların isteğe bağlı eforlarını sağlamak için yanlışsız tertip kültürünü oluşturmak daha da kıymetli hale geliyor” diyor.